Każdego roku w okresie wiosennym dochodzi do pożarów, które są efektem wypalania trwa i nieużytków rolnych. Jest to proceder bardzo niebezpieczny, nie tylko ze względu na niszczenie przyrody ale również na brak kontroli nad błyskawicznie rozprzestrzeniającym się żywiołem jakim jest ogień. Ryzyko pożaru jest ogromne! Przypominamy - wypalanie traw jest niedozwolone. Widzisz? Reaguj! Wypalanie traw możesz zgłosić również za pośrednictwem Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa!
Ryzyko, jakie niesie ze sobą wypalanie traw jest ogromne. Ogień jest żywiołem i nigdy nie możemy mieć pewności, że będziemy w stanie go opanować. Chwila nieuwagi, silniejszy podmuch wiatru czy ukształtowanie terenu mogą spowodować znacznie większy pożar. Wówczas ewentualne konsekwencje są naprawdę poważne.
Niekontrolowany, podsycany wiatrem ogień może łatwo przenieść się na zabudowania czy tereny leśne, powodując duże straty. Ogień może być niebezpieczny także dla osób postronnych oraz tych, które go wzniecają. Bardzo często wypalane łąki znajdują się przy drogach. Wówczas dym może poważnie ograniczać widoczność kierowcom, co stwarza dodatkowe zagrożenie.
Nie bez znaczenia jest również aspekt ekologiczny. Ofiarą ognia padają żyjące dziko zwierzęta, takie jak jeże, zające czy kuropatwy, a ziemia na "wypaleniskach" staje się jałowa.
Z tego też względu piaseczyńscy funkcjonariusze wspólnie ze strażakami pełnią wspólne patrole aby zapobiec nielegalnemu wypalaniu traw.
Zwalczanie powyższego procederu stanowiącego niewątpliwie naruszenie porządku prawnego jest jednym z zadań Policji, która na mocy art. 2 ustawy o Policji obowiązana jest do ochrony życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra, a także wykrywania przestępstw i wykroczeń oraz ścigania ich sprawców. Tym samym Policja „z urzędu” reagować będzie na wszelkie przejawy łamania obowiązującego prawa.
Zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody: „zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”. Przy czym dla wzmocnienia cytowanego zakazu, ustawodawca przewidział przepis karny określony w art. 131 pkt 12 „kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary - podlega karze aresztu albo grzywny”. Należy również wskazać przepis art. 30 ust. 3 pkt. 1 – 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach zgodnie z treścią którego „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
- rozniecenia ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
- korzystania z otwartego płomienia;
- wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych."
Za naruszenie przepisów przeciwpożarowych grożą surowe sankcje.
Wyczerpanie znamion wykroczenia z art. 82 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń zagrożone jest karą aresztu, grzywny albo nagany. Natomiast sprawca przestępstwa z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny sprowadzający „zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10” – w przypadku śmierci człowieka lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu wielu osób, sprawca podlegać będzie karze pozbawienia wolności do lat 12. W kontekście analizowanej problematyki istotny wydaje się również zapis art. 181 § 1 Kodeksu karnego sankcjonujący przypadki spowodowania zniszczeń w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, których to sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Apelujemy o rozsądek!
Za większość pożarów traw i nieużytków rolnych odpowiedzialny jest człowiek!
Widzisz pożar?
Alarmuj! Reaguj!
Dzwoń pod numer alarmowy 112!
Przypominamy również, że proceder wypalania traw można zgłosić za pośrednictwem Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa. Więcej na ten temat: Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa
